1. Geneology
2. Gist
3. Summary
4. Detailed View
5.Detailed View in Tamil ( தமிழில் விரிவான உள்ளடக்கம் )
Separation of Judiciary from Executive in Indian Politics and
Administration: An Overview
The principle of separation of the judiciary from the executive is
fundamental to India's democratic structure. It ensures impartial
justice and prevents abuse of power. Here's a gist
Why it matters
• Fairness and Impartiality: Judges who are free from executive
influence uphold the rule of law and deliver fair judgments.
• Checks and Balances: The Judiciary acts as a watchdog, scrutinizing
executive actions and ensuring accountability.
• Democracy Strengthened: Segregation protects fundamental rights and
prevents concentration of power, strengthening democracy.
Procedures in India
• Constitutional Guarantee: Article 50 of the Constitution enshrines
this principle.
• Independent Judiciary: Judges are appointed through a robust process
protected from government pressure.
• Distinct Functions: Clear division of responsibilities between
executive (administration) and judicial (dispute resolution).
• Judicial Review: The judiciary has the power to review and quash
executive actions deemed illegal or unconstitutional.
Challenges and Debates
• Executive Power: Attempts to influence judicial appointments, change
judges, or interfere with proceedings.
• Judicial activism: Concerns about overstepping constitutional
boundaries and encroachment on executive domain.
• Backlog of cases: Delays in dispensation of justice raise questions of
efficiency and accessibility.
Overall
• Separation of judiciary from administration is very important for
justice and democratic India.
• Constant vigilance and upholding of constitutional principles are
essential to maintain this separation.
• Continuous reforms and debates are needed to address the challenges
and ensure a strong, independent judiciary.
Of course! Separation of the judiciary from the executive is a fundamental principle enshrined in the Constitution of India in Indian politics and administration. This distinction is important for upholding the rule of law, protecting individual rights, and promoting democracy. India's judiciary functions independently of the executive through constitutional provisions such as appointment, tenure and removal of judges and the power of judicial review. Despite the challenges of executive interference and delays in the delivery of justice, separation of powers has been significant in ensuring accountability, transparency and public confidence in the justice system. Overall, it is a safeguard against tyranny and ensures that democratic ideals are upheld in India
Historical Context
The concept of separation of powers can be traced back to the writings of
political philosophers such as Montesquieu, who advocated a system in
which the powers of government were divided into separate branches to
prevent tyranny and abuse of power. In the Indian context, the idea of
separating the judiciary from the executive can be seen in the debates and
deliberations of the Constituent Assembly that framed the Indian
Constitution in the late 1940s. The framers of the Constitution were
deeply influenced by the ideals of liberal democracy and sought to create
a system of government that ensured accountability, transparency and
protection of individual rights.
Constitutional Provisions
The separation of the judiciary from the executive is enshrined in the
Constitution of India through various provisions.
1. Articles 50 and 51
These articles emphasize the importance of separating the judiciary from
the executive and call for the promotion of international peace and
security based on justice and respect for international law.
2. Chapter IV (Articles 124-147)
This chapter deals with the constitution, independence and jurisdiction of
the Supreme Court and High Courts. It outlines the appointment, removal
and powers of judges.
3. Article 50
This article directs the government to take steps to separate the
judiciary from the executive in the public services of the state.
4. Article 121 and Article 211
These articles prohibit debates in Parliament or the Rajya Sabha on the
conduct of judges of the Supreme Court and High Courts.
5. Article 50A
Added by the 42nd Amendment Act of 1976, this Article respects the
separation of powers between the judiciary and the executive and
emphasizes the duty of every citizen to uphold and protect the
sovereignty, unity and integrity of India.
These constitutional provisions provide the framework for the functioning
of the judiciary as an independent and impartial institution free from
undue influence or interference by the executive.
Separation of Powers in Practice
In practice, the separation of the judiciary from the executive in India
manifests itself through several mechanisms and practices.
1. Appointment Process
Appointment of judges to the higher judiciary, including the Supreme Court
and High Courts, is governed by the collegium system, where a panel of
senior judges makes recommendations for appointment to the President of
India. This process aims to protect judicial appointments from political
influence and ensure the independence of the judiciary.
2. Tenure and Removal
Judges of the Supreme Court and High Courts have a fixed term of office
and can only be removed by impeachment by Parliament on the grounds of
proven misconduct or incapacity. It protects them from arbitrary removal
by the administration and ensures judicial independence.
3. Judicial Review
The Judiciary in India has the power of judicial review, which allows it
to review the actions of the executive and legislative branches of
government to ensure that they are consistent with the Constitution. This
power enables the judiciary to act as a check on the executive powers and
uphold the rule of law.
4. Separation of Functions
Judiciary performs distinct functions from administration like
interpreting laws, resolving disputes and protecting fundamental rights.
Separation of these functions prevents concentration of power in any one
branch of government and ensures accountability and transparency in
administration
5. Judiciary Function
The Judiciary in India plays an active role in resolving social and
political issues, often stepping in to protect fundamental rights and
uphold constitutional principles. Judicial activism, though sometimes
controversial, has been instrumental in promoting accountability and
ensuring the separation of powers between the judiciary and the
executive.
Challenges and Criticisms:
Despite the constitutional provisions and mechanisms to ensure
separation of the judiciary from the executive, several challenges and
criticisms need to be addressed.
1. Administrative interference
There have been cases where the administration has tried to exert
influence over the judiciary through political pressure, appointments or
transfers of judges. It undermines the independence of the judiciary and
erodes public confidence in the justice system.
2. Delay in Dispensation of Justice
Due to huge backlog of cases in the Indian Judiciary, there is significant
delay in dispensation of justice. This is often justified by factors such
as understaffed courts, procedural difficulties and inefficiencies in the
legal system, which hinder the efficient functioning of the judiciary.
3. Judicial Overhead
Although judicial functions are instrumental in protecting public interest
and fundamental rights, there are concerns about judicial overreach, where
the judiciary encroaches on the domain of the executive and the
legislature. Critics argue that such interference undermines the
democratic process and leads to judicial tyranny.
4. Accountability and Transparency
Although independent, the judiciary is not immune to accountability and
transparency. There have been calls for greater transparency in the
functioning of the judiciary, appointment of judges and handling of
complaints against judges, ensuring accountability and maintaining public
confidence in the justice system.
5. Resource Constraints
The judiciary in India faces resource constraints in terms of
infrastructure, manpower and funding, which may affect its ability to
deliver justice in a timely manner and uphold the rule of law. Addressing
these resource constraints is necessary to strengthen the judiciary and
maintain its independence.
Importance of Separation of Powers
Separation of judiciary from executive is very important in Indian
politics and administration for many reasons.
1. Upholding the rule of law
By ensuring that the judiciary operates independently of the executive,
separation of powers helps uphold the rule of law and prevents arbitrary
exercise of government power. It ensures that all individuals, including
those in positions of authority, are subject to the same legal standards
and procedures.
2. Protection of Individual Rights
An independent judiciary is essential for the protection of individual
rights and freedoms guaranteed by the Constitution. It acts as a bulwark
against the encroachment of the administration and protects the rights of
the citizens against any encroachment by the state.
3. Promoting Democracy
Separation of powers fosters a system of checks and balances in which each
branch of government acts as a check on the powers of the others. It
promotes accountability, transparency and good governance essential for
the functioning of a healthy democracy
4. Confidence in the Judiciary
A judiciary perceived as independent and impartial instills confidence
among citizens in the judicial system. It ensures that disputes are
resolved fairly and impartially, regardless of the status or influence of
the parties involved.
5. Safeguarding Judicial Integrity
By shielding the judiciary from external influences, separation of powers
helps protect the integrity and credibility of the judiciary. This ensures
that judges can decide cases based on the merits of the arguments and the
applicable law, without fear of retaliation or favoritism .
வரலாற்று சூழல்
கொடுங்கோன்மை மற்றும் அதிகார துஷ்பிரயோகத்தைத் தடுக்க அரசாங்கத்தின்
அதிகாரங்கள் தனித்தனி கிளைகளாகப் பிரிக்கப்பட்ட ஒரு முறையை ஆதரித்த
மாண்டெஸ்கியூ போன்ற அரசியல் தத்துவவாதிகளின் எழுத்துக்களில் அதிகாரப்
பிரிவினை பற்றிய கருத்தைக் காணலாம். இந்தியச் சூழலில், 1940 களின்
பிற்பகுதியில் இந்திய அரசியலமைப்பை வடிவமைத்த அரசியலமைப்பு சபையின்
விவாதங்கள் மற்றும் விவாதங்களில் நீதித்துறையை நிர்வாகத்திலிருந்து
பிரிக்கும் யோசனையைக் காணலாம். அரசியலமைப்பை உருவாக்கியவர்கள் தாராளவாத
ஜனநாயகத்தின் கொள்கைகளால் ஆழமாக ஈர்க்கப்பட்டனர் மற்றும் பொறுப்புக்கூறல்,
வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் தனிநபர் உரிமைகளின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்யும்
அரசாங்க அமைப்பை உருவாக்க முயன்றனர்.
அரசியலமைப்பு ஏற்பாடுகள்
நிர்வாகத்திலிருந்து நீதித்துறையைப் பிரிப்பது இந்திய அரசியலமைப்பில் பல்வேறு
விதிகளின் மூலம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.
1. சரத்துகள் 50 மற்றும் 51
இந்த கட்டுரைகள் நீதித்துறையை நிர்வாகத்திலிருந்து பிரிப்பதன்
முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகின்றன மற்றும் நீதி மற்றும் சர்வதேச சட்டத்தை
மதித்து அடிப்படையில் சர்வதேச அமைதி மற்றும் பாதுகாப்பை மேம்படுத்த அழைப்பு
விடுக்கின்றன.
2. அத்தியாயம் IV (கட்டுரைகள் 124-147)
இந்த அத்தியாயம் அரசியலமைப்பு, சுதந்திரம் மற்றும் உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும்
உயர் நீதிமன்றங்களின் அதிகார வரம்பு ஆகியவற்றைக் கையாள்கிறது. இது
நீதிபதிகளின் நியமனம், நீக்கம் மற்றும் அதிகாரங்களை கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
3. சரத்து 50
அரசின் பொதுச் சேவைகளில் நீதித்துறையை நிர்வாகத் துறையிலிருந்து பிரிக்க
நடவடிக்கை எடுக்குமாறு இந்த உறுப்புரை அரசாங்கத்தை அறிவுறுத்துகிறது.
4. சரத்து 121 மற்றும் சரத்து 211
உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகளின் நடத்தை குறித்து
நாடாளுமன்றம் அல்லது மாநிலங்களவையில் விவாதங்கள் நடத்துவதை இந்த பிரிவுகள்
தடை செய்கின்றன.
5. உறுப்புரை 50A
1976 ஆம் ஆண்டின் 42 வது திருத்தச் சட்டத்தால் சேர்க்கப்பட்டது, இந்த பிரிவு
நீதித்துறைக்கும் நிர்வாகத்திற்கும் இடையிலான அதிகாரங்களைப் பிரிப்பதை
மதிக்கிறது மற்றும் இந்தியாவின் இறையாண்மை, ஒற்றுமை மற்றும் ஒருமைப்பாட்டை
நிலைநிறுத்துவதற்கும் பாதுகாப்பதற்கும் ஒவ்வொரு குடிமகனின் கடமையையும்
வலியுறுத்துகிறது.
இந்த அரசியலமைப்பு விதிகள் நிர்வாகத்தின் தேவையற்ற செல்வாக்கு அல்லது தலையீடு
இல்லாத ஒரு சுயாதீனமான மற்றும் பக்கச்சார்பற்ற நிறுவனமாக நீதித்துறை
செயல்படுவதற்கான கட்டமைப்பை வழங்குகின்றன.
நடைமுறையில் அதிகாரங்களைப் பிரித்தல்
நடைமுறையில், இந்தியாவில் நீதித்துறையை நிர்வாகத்திலிருந்து பிரிப்பது பல
வழிமுறைகள் மற்றும் நடைமுறைகள் மூலம் வெளிப்படுகிறது.
1. நியமனம் செயல்முறை
உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்கள் உள்ளிட்ட உயர் நீதித்துறைக்கு
நீதிபதிகள் நியமனம், கொலீஜியம் முறையால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது, அங்கு மூத்த
நீதிபதிகள் குழு இந்திய ஜனாதிபதியை நியமிப்பதற்கான பரிந்துரைகளை வழங்குகிறது.
இந்த செயல்முறை நீதித்துறை நியமனங்களை அரசியல் செல்வாக்கிலிருந்து
பாதுகாப்பதையும் நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை உறுதி செய்வதையும் நோக்கமாகக்
கொண்டுள்ளது.
2. பதவிக்காலம் மற்றும் அகற்றுதல்
உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்களின் நீதிபதிகள் ஒரு நிலையான
பதவிக்காலத்தைக் கொண்டுள்ளனர், மேலும் நிரூபிக்கப்பட்ட தவறான நடத்தை அல்லது
திறமையின்மை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பாராளுமன்றத்தால் குற்றவிசாரணை மூலம்
மட்டுமே நீக்கப்பட முடியும். இது நிர்வாகத்தால் தன்னிச்சையாக
அகற்றப்படுவதிலிருந்து அவர்களைப் பாதுகாக்கிறது மற்றும் நீதித்துறை
சுதந்திரத்தை உறுதி செய்கிறது.
3. நீதித்துறை ஆய்வு
இந்தியாவில் நீதித்துறைக்கு நீதித்துறை மறுஆய்வு அதிகாரம் உள்ளது, இது
அரசாங்கத்தின் நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்ற கிளைகளின் நடவடிக்கைகளை அவை
அரசியலமைப்புடன் ஒத்துப்போகின்றன என்பதை உறுதிப்படுத்த மறுஆய்வு செய்ய
அனுமதிக்கிறது. இந்த அதிகாரம் நீதித்துறையை நிர்வாக அதிகாரங்களைக்
கட்டுப்படுத்தவும், சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநிறுத்தவும் உதவுகிறது.
4. செயல்பாடுகளைப் பிரித்தல்
சட்டங்களுக்கு விளக்கமளித்தல், சச்சரவுகளைத் தீர்த்தல் மற்றும் அடிப்படை
உரிமைகளைப் பாதுகாத்தல் போன்ற நிர்வாகத்திலிருந்து வேறுபட்ட பணிகளை
நீதித்துறை செய்கிறது. இந்த செயல்பாடுகளைப் பிரிப்பது அரசாங்கத்தின் எந்தவொரு
பிரிவிலும் அதிகாரம் குவிவதைத் தடுக்கிறது மற்றும் நிர்வாகத்தில்
பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மையை உறுதி செய்கிறது
5. நீதித்துறை செயல்பாடு
இந்தியாவில் நீதித்துறை சமூக மற்றும் அரசியல் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதில்
செயலில் பங்கு வகிக்கிறது, பெரும்பாலும் அடிப்படை உரிமைகளைப்
பாதுகாப்பதற்கும் அரசியலமைப்புக் கொள்கைகளை நிலைநிறுத்துவதற்கும் நடவடிக்கை
எடுக்கிறது. நீதித்துறை செயல்பாடு, சில நேரங்களில் சர்ச்சைக்குரியதாக
இருந்தாலும், பொறுப்புக்கூறலை ஊக்குவிப்பதற்கும் நீதித்துறைக்கும்
நிர்வாகத்திற்கும் இடையில் அதிகாரங்களைப் பிரிப்பதை உறுதி செய்வதற்கும்
கருவியாக உள்ளது.
சவால்களும் விமர்சனங்களும்:
நிறைவேற்று அதிகாரத்திலிருந்து நீதித்துறையைப் பிரிப்பதற்கான அரசியலமைப்பு
ஏற்பாடுகள் மற்றும் பொறிமுறைகள் இருந்தபோதிலும், பல சவால்கள் மற்றும்
விமர்சனங்களுக்கு தீர்வு காண வேண்டியுள்ளது.
1. நிர்வாகத் தலையீடு
அரசியல் அழுத்தம், நீதிபதிகள் நியமனம் அல்லது இடமாற்றம் மூலம் நிர்வாகம்
நீதித்துறையின் மீது செல்வாக்கு செலுத்த முயன்ற வழக்குகள் உள்ளன. இது
நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது மற்றும் நீதி
அமைப்பில் பொதுமக்களின் நம்பிக்கையை அழிக்கிறது.
2. நீதி வழங்குவதில் தாமதம்
இந்திய நீதித்துறையில் வழக்குகள் தேங்கிக் கிடப்பதால், நீதி வழங்குவதில்
குறிப்பிடத்தக்க தாமதம் ஏற்பட்டுள்ளது. குறைவான ஊழியர்களைக் கொண்ட
நீதிமன்றங்கள், நடைமுறை சிக்கல்கள் மற்றும் சட்ட அமைப்பின் திறமையின்மை போன்ற
காரணிகளால் இது பெரும்பாலும் நியாயப்படுத்தப்படுகிறது, இது நீதித்துறையின்
திறமையான செயல்பாட்டைத் தடுக்கிறது.
3. நீதித்துறை மேல்நிலை
நீதித்துறை செயல்பாடுகள் பொது நலன் மற்றும் அடிப்படை உரிமைகளைப்
பாதுகாப்பதில் கருவியாக இருந்தாலும், நீதித்துறை வரம்பு மீறல் பற்றிய கவலைகள்
உள்ளன, அங்கு நீதித்துறை நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்றத்தின் களத்தை
ஆக்கிரமிக்கிறது. இத்தகைய தலையீடு ஜனநாயக செயல்முறையை குறைமதிப்பிற்கு
உட்படுத்துகிறது மற்றும் நீதித்துறை கொடுங்கோன்மைக்கு வழிவகுக்கிறது என்று
விமர்சகர்கள் வாதிடுகின்றனர்.
4. பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை
சுயாதீனமாக இருந்தாலும், நீதித்துறை பொறுப்புக்கூறல் மற்றும்
வெளிப்படைத்தன்மையிலிருந்து விதிவிலக்கல்ல. நீதித்துறையின் செயல்பாட்டில்
அதிக வெளிப்படைத்தன்மை, நீதிபதிகள் நியமனம் மற்றும் நீதிபதிகளுக்கு எதிரான
புகார்களைக் கையாளுதல், பொறுப்புணர்வை உறுதி செய்தல் மற்றும் நீதி அமைப்பில்
பொதுமக்களின் நம்பிக்கையைப் பேணுதல் ஆகியவற்றிற்கான அழைப்புகள் வந்துள்ளன.
5. வளக் கட்டுப்பாடுகள்
இந்தியாவில் நீதித்துறை உள்கட்டமைப்பு, மனிதவளம் மற்றும் நிதி ஆகியவற்றின்
அடிப்படையில் வளக் கட்டுப்பாடுகளை எதிர்கொள்கிறது, இது சரியான நேரத்தில்
நீதியை வழங்குவதற்கும் சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநிறுத்துவதற்கும் அதன் திறனை
பாதிக்கலாம். நீதித்துறையை வலுப்படுத்தவும் அதன் சுதந்திரத்தை பராமரிக்கவும்
இந்த வள தடைகளை நிவர்த்தி செய்வது அவசியம்.
அதிகாரப் பிரிவினையின் முக்கியத்துவம்
நிர்வாகத்திலிருந்து நீதித்துறையைப் பிரிப்பது இந்திய அரசியலிலும்
நிர்வாகத்திலும் பல காரணங்களுக்காக மிகவும் முக்கியமானது.
1. சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநிறுத்துதல்
நீதித்துறை நிர்வாகத்திலிருந்து சுயாதீனமாக செயல்படுவதை உறுதி செய்வதன்
மூலம், அதிகாரங்களைப் பிரிப்பது சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநிறுத்த உதவுகிறது
மற்றும் அரசாங்க அதிகாரத்தை தன்னிச்சையாக பயன்படுத்துவதைத் தடுக்கிறது.
அதிகார பதவிகளில் உள்ளவர்கள் உட்பட அனைத்து தனிநபர்களும் ஒரே சட்டத்
தரநிலைகள் மற்றும் நடைமுறைகளுக்கு உட்பட்டவர்கள் என்பதை இது உறுதி
செய்கிறது.
2. தனிநபர் உரிமைகள் பாதுகாப்பு
அரசியலமைப்பினால் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்டுள்ள தனிநபர் உரிமைகள் மற்றும்
சுதந்திரங்களைப் பாதுகாப்பதற்கு சுயாதீனமான நீதித்துறை அவசியமாகும். இது
நிர்வாகத்தின் அத்துமீறலுக்கு எதிரான ஒரு அரணாக செயல்படுகிறது மற்றும் அரசின்
எந்தவொரு அத்துமீறலுக்கும் எதிராக குடிமக்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்கிறது.
3. ஜனநாயகத்தை ஊக்குவித்தல்
அதிகாரப் பிரிவினை சரிபார்ப்பு மற்றும் சமநிலைகளின் அமைப்பை வளர்க்கிறது,
இதில் அரசாங்கத்தின் ஒவ்வொரு பிரிவும் மற்றவர்களின் அதிகாரங்களைக்
கட்டுப்படுத்துகிறது. இது ஆரோக்கியமான ஜனநாயகத்தின் செயல்பாட்டிற்கு அவசியமான
பொறுப்புக்கூறல், வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் நல்லாட்சியை ஊக்குவிக்கிறது
4. நீதித்துறை மீதான நம்பிக்கை
சுதந்திரமான மற்றும் பக்கச்சார்பற்ற நீதித்துறை நீதி அமைப்பின் மீது
குடிமக்களிடையே நம்பிக்கையை ஏற்படுத்துகிறது. சம்பந்தப்பட்ட தரப்பினரின் நிலை
அல்லது செல்வாக்கைப் பொருட்படுத்தாமல், சர்ச்சைகள் நியாயமாகவும்
பாரபட்சமின்றியும் தீர்க்கப்படுவதை இது உறுதி செய்கிறது.
5. நீதித்துறை ஒருமைப்பாட்டைப் பாதுகாத்தல்
வெளிப்புற தாக்கங்களிலிருந்து நீதித்துறையைப் பாதுகாப்பதன் மூலம்,
அதிகாரங்களைப் பிரிப்பது நீதித்துறையின் ஒருமைப்பாடு மற்றும்
நம்பகத்தன்மையைப் பாதுகாக்க உதவுகிறது. பழிவாங்கல் அல்லது பாரபட்சம் பற்றிய
பயம் இல்லாமல், வாதங்கள் மற்றும் பொருந்தக்கூடிய சட்டத்தின் அடிப்படையில்
நீதிபதிகள் வழக்குகளை தீர்மானிக்க முடியும் என்பதை இது உறுதி செய்கிறது .
